De geschiedenis van ons gezin begon op 10 februari 1999, toen wij, Cees en Mirjam, met elkaar trouwden. Cees studeerde nog aan de Theologische Universiteit in Apeldoorn en Mirjam was juf. In 2000 werd onze oudste zoon Joas geboren, in 2002 onze dochter Rhodé. Allebei in dezelfde flat in Apeldoorn. We stelden ons in die tijd beschikbaar voor zendingswerk en via een wonderlijke weg kwamen we in Grand Rapids (VS) terecht. De gemeenten van de Heritage Reformed Congregations zonden ons als zendingsgezin uit. Van 2006 tot 2011 woonden en werkten we op de afgelegen zendingspost Covenant College in Oost-Zambia.
Er was veel werk te doen. Naast het leiding geven en doceren moesten er ook de nodige faciliteiten worden gebouwd, inclusief een huis voor onszelf. We ontwikkelden warme banden met de vriendelijke en gedreven studenten en de gemeenschap. In 2008 werd Obed daar geboren en een jaar later kregen we nog een zoon, Mozes.
In juni 2011 verhuisden we naar Malawi. Daar konden de kinderen naar een internationale school. Cees bleef voorgangers en kerkleiders toerusten. Mirjam zette samen met lokale mensen kinderevangelisatie- en vrouwenwerk op. Later gaf ze ook les op de internationale school. In het voorjaar van 2016 repatrieerden we naar Nederland. Hier raakten we betrokken bij de Internationale Christelijke Familie (ICF) te Veenendaal.
We werden aangesteld als voorgangersechtpaar en genoten van deze veelkleurige community. In oktober 2021 namen we afscheid en droegen we een aantal maanden later het stokje over aan een nieuw gekozen voorgangersechtpaar.
Naast het werk in de ICFgemeente werkte Mirjam op de Rehobothschool. Cees raakte steeds meer betrokken bij het werk van NET Foundation. Wij wisten ons echter opnieuw geroepen om de kerk in Afrika te dienen en ons opnieuw beschikbaar te stellen om dat in Afrika zelf te doen. Na een weg vol beproevingen werden we in januari 2023 door Africa Inland Mission aangenomen. Onze twee oudste kinderen, Joas en Rhodé, zullen in Nederland blijven terwijl Obed en Mozes mee gaan naar Oeganda. Daar ligt een nieuwe taak voor ons.
Cees Molenaar
Al jong wist ik me geroepen om dienaar van het Woord te worden. Door mijn relatie met Mirjam ging de wereld van zending voor me open. Door een bezoek aan Papua in 1999 trok dat sterk aan me. Na mijn studie in Apeldoorn en Grand Rapids kon ik als docent aan het werk in Zambia en later Malawi. Ook preek ik graag. Dat doe ik nu vooral in Veenendaal of ICFgemeenten. Na de eerste periode in Afrika heb ik meer ervaring opgedaan met pastoraal werk in Veenendaal. Ook heb ik me bij NET Foundation veel bezig gehouden met afstandsonderwijs en de toerusting van kerkleiders door plaatselijke trainers. Een andere rode draad is volleybal spelen, dat heb ik in Zambia en Malawi veel gedaan met studenten en collega’s en ook in Veenendaal draai ik in een paar teams mee. Kernwoorden in zending zijn voor mij verbondenheid en wederkerigheid. Mijn verlangen is dat ik de genade van God, waar ik zelf steeds van onder de indruk raak, mag delen met velen.
Mirjam Molenaar-Vreugdenhil
Zending speelt mijn hele leven al een grote rol. Ik groeide op als “mission kid” in Irian Jaya (het huidige Papua). In Nederland heb ik op de Driestar hogeschool mijn pabodiploma gehaald. Mijn ervaring in het onderwijs en kinderevangelisatiewerk kwam ook goed van pas in het werk dat ik tien jaar in Zambia en Malawi mocht doen. In mijn vrije tijd organiseer ik graag vrouwenevents, lees ik (educatieve) boeken en de bijbel, kook ik lekker eten voor mijn gezin en gasten en breng ik graag tijd in de natuur door. Als ik door het bos wandel, ben ik meestal aan het bidden. Ik ga het liefst op vakantie naar de bergen, het voelt een beetje als thuiskomen. De afgelopen jaren in Nederland heb ik samen met Cees in de lokale internationale gemeente (ICF Veenendaal) gediend. Dat heeft kostbare, multiculturele contacten opgeleverd. Ik heb veel mogen leren en geven. Daarnaast ben ik juf op de Rehobothschool. God roept ons opnieuw om Hem met onze ervaringen en talenten in Afrika te dienen. Ik vertrouw op Hem die roept. Hij is trouw.
Joas Molenaar
Onze oudste zoon Joas werd in april 2000 in Apeldoorn geboren. Van jongs af aan is hij geïnteresseerd in voertuigen. (Technisch) Lego zorgde vele jaren voor heel veel uren bouw- en ontwerpplezier! Zijn schoolloopbaan was erg gevarieerd: van de pre-school in Grand Rapids (VS) via groep 1 in Vlissingen naar thuisonderwijs in Zambia en later grade 6&7 op de ABC Academy in Malawi. Grade 9&10 deed hij op RVA boarding school in Kenia en daarna maakte hij het VWO af in Veenendaal. Op het Ichthus College ontmoette hij Noëlle waarmee hij na 5 jaar verkering is verloofd. Het stel hoopt in april 2023 te trouwen! Momenteel werkt Joas in de (race)autobranch bij Donkervoort en knutselt hij graag aan zijn Mazda MX5. Reizen en ontdekken zijn zijn grote passie. We hopen dat Joas en Noëlle ons ook een keertje in Oeganda komen opzoeken.
Rhodé Molenaar
Onze dochter Rhodé werd in april 2002 in Apeldoorn geboren, vier maanden voordat we naar Grand Rapids verhuisden. Ze werd beste maatjes met haar broer Joas. Rhodé houdt van jong af aan van zingen en muziek. Knutselen was ook altijd een favoriete bezigheid, als ik alle werkjes bewaard had waren onze verhuizingen dubbel zoveel werk geweest. Rhodé leerde lopen in New York, tijdens onze pastorale stage. Met de vriendinnetjes op de zendingspost in Zambia heeft ze heel mat mango’s geplukt en opgesmikkeld, ritjes met de ossenwagen meegelift naar maisvelden en omringende dorpen. In Malawi ging ze naar een echte school en kwam ze voor het eerst in een klas. Er waren ook leuke activiteiten op school te doen, basketbal en ballet waren een leuke uitdaging. In de internationale gemeente deed ze met het muziekteam mee. Dat zette zich in Nederland voort waar ze vaste pianiste en zangeres in het muziekteam van ICF is. Na de havo heeft Rhodé een tussenjaar op de EH gevolgd en op de HAN haar propedeuse voor Social Work behaald. Haar vriend Tom uit Brabant is inmiddels ook goed in Veenendaal en de ICFgemeente ingeburgerd.
Obed Molenaar
Zoon Obed werd in aug 2008 in Katete (Zambia) geboren als enige blanke baby in een lokaal ziekenhuis. Hij werd beste maatjes met onze Duitse herder Lassie en de vele poezen en schildpadden in onze tuin. Een jaar later kreeg hij een broertje en had zodoende altijd een vriendje in de buurt. In Malawi op school liet hij al snel zien wat voor leerling hij was: ijverig en consciëntieus. Zwemmen kon hij als de beste dus won hij op jonge leeftijd veel medailles. Het was best pittig om van een internationale school naar groep 5 van de Nederlandse basisschool te switchen. Zijn zwemcarrière is overgegaan in volleybal, waarvoor hij met veel plezier traint en wedstrijden speelt met zijn hechte team. Obed is een echte bèta-man en zit in de derde klas van het atheneum. Hij is erg geïnteresseerd in camera’s, filmen en videomontage. Regelmatig maakt hij met zijn drone mooie luchtbeelden. In de zomer van 2022 waren we drie weken in Oeganda en kon hij zijn foto-hart ruimschoots ophalen. Obed ziet er naar uit om in Oeganda te wonen.
Mozes Molenaar
Onze “last-born” is Mozes. Geboren in september 2009 te Goes, na een risicovolle zwangerschap als gevolg van malaria. Mozes werd echter tot dankbaarheid als “hollands welvaren” geboren. Een kind vol vrolijkheid en (woord)grapjes. En een hele hoop energie. Mozes herinnert zich niet veel van de jaren in Zambia, maar aan Malawi heeft hij heel veel goede herinneringen. In Nederland is hij op drumles en volleybal gegaan en gaat hij “ook nog” naar school. In ICF speelt hij regelmatig de drumpartij en op kamp gaat de cajon altijd mee. Spelletjes doen met de jeugdgroep, lekkers bakken voor de zoete trek, houtbranden en trampoline springen zijn leuke vrijetijdsbestedingen. Mozes wil graag sportleraar worden en later zonder twijfel een RAM pickup rijden, maar dat is nog toekomstmuziek. Oeganda vindt hij een leuke nieuwe uitdaging, daar was hij wel aan toe.
